برگرفته از
https://www.edutopia.org/article/implementing-blended-learning-pre-k-students
معلمان می‌توانند دانش‌آموزان پیش‌دبستانی را تشویق کنند تا مهارت‌های یادگیری مستقل را توسعه دهند—در حالی که از استفاده بیش از حد و نامناسب از صفحه‌نمایش جلوگیری می‌کنند.
مربیان و والدین کودکان خردسال، به‌درستی نگران زمان زیاد استفاده از صفحه‌نمایش هستند، اما اگر با دقت استفاده شود، یادگیری ترکیبی می‌تواند به اطمینان از دریافت اطلاعات و دانش متناسب با آمادگی دانش‌آموزان کمک کند. این مدل به معلمان اجازه می‌دهد تا فرآیند یادگیری را به گونه‌ای هدایت کنند که دانش‌آموزان تا حدی بر آن کنترل داشته باشند. حتی در سن ۴ سالگی، دانش‌آموزان نیازها و پیش‌زمینه‌های یادگیری متفاوتی دارند، بنابراین آموزش تفکیک‌شده (مبتنی بر تفاوت‌های فردی) بخش ضروری از تجربه‌ی یادگیری است.
با این حال، درک این نکته مهم است که اجرای یادگیری ترکیبی در کلاس پیش‌دبستانی یک‌شبه اتفاق نمی‌افتد—بلکه فرآیندی است که باید آن را پرورش داد و به‌تدریج شکل می‌گیرد.
با ایجاد ارتباطات شروع کنید
در محیط پیش‌دبستانی، می‌توانید این مدل (یادگیری ترکیبی) را به‌صورت تدریجی اجرا کرده و در طول سال تحصیلی به‌تدریج بخش‌های بیشتری را اضافه کنید. اقتباس ایده‌ها از کلاس‌های مقاطع بالاتر برای کودکان ۴ ساله امکان‌پذیر است، به شرط آن‌که آن‌ها را به قسمت‌های کوچک‌تر تقسیم کرده و به‌آرامی معرفی کنید.
چارچوب یادگیری ترکیبی همیشه با شناخت دانش‌آموزان آغاز می‌شود. زمانی را برای گفت‌وگوهای فردی با دانش‌آموزان پیش‌دبستانی خود اختصاص دهید. در ابتدای سال، این گفت‌وگوها لزوماً بر داده‌ها متمرکز نیستند، اما صرف وقت برای ارتباط برقرار کردن با هر دانش‌آموز، جایگزینی ندارد. وقتی رابطه‌ای میان شما و دانش‌آموزانتان شکل گرفت، آن‌ها می‌توانند در مسیر یادگیری شخصی‌سازی‌شده‌ای که برایشان طراحی کرده‌اید، مشارکت داشته باشند.
ارزیابی، تحلیل و اقدام با استفاده از آموزش مبتنی بر داده
آموزش مبتنی بر داده (Data-Driven Instruction یا DDI) بخش مهمی از مدل یادگیری ترکیبی است و می‌توان آن را در محیط پیش‌دبستانی نیز به‌کار برد. مراحل DDI شامل ارزیابی، تحلیل و اقدام است. تنها چیزی که معلمان برای اجرای این روش نیاز دارند، یک نقطه‌ی مشترک داده‌ای است.
می‌توانید از یک آزمون یا هر نوع ارزیابی دیگری استفاده کنید تا مشخص شود دانش‌آموزان از یک واحد درسی چه چیزی یاد گرفته‌اند. در کلاس‌های پیش‌دبستانی ما، معمولاً از داده‌های آزمون‌های Renaissance Star و پلتفرم IXL استفاده می‌کنیم. معلمان از این اطلاعات برای درک مواردی که دانش‌آموزان یاد نگرفته‌اند و همچنین چگونگی به چالش کشیدن دانش‌آموزانی که آماده‌ی مفاهیم پیشرفته‌تر هستند، بهره می‌برند. به‌عنوان مثال، اگر برخی دانش‌آموزان توانسته‌اند اعداد ۰ تا ۵ را در IXL تشخیص دهند، آن‌ها را به سمت یادگیری اعداد ۶ تا ۱۰ هدایت می‌کنیم تا نیازهایشان برآورده شود، در حالی که سایر هم‌کلاسی‌هایشان همچنان روی ۰ تا ۵ کار می‌کنند.
DDI فرصتی برای معلمان فراهم می‌کند تا در قالب یک جامعه‌ی یادگیری حرفه‌ای (PLC) با یکدیگر همکاری کنند، که این می‌تواند بسیار مفید باشد. PLCها به معلمان امکان می‌دهند تا روش‌های مختلف را به یکدیگر نشان دهند، درباره‌ی بهترین شیوه‌ها بحث کنند و مسائل را شناسایی کنند. معلمی که داده‌هایش نشان‌دهنده‌ی درک ضعیف دانش‌آموزان است، می‌تواند از همکار خود بیاموزد و همان مطالب را به روشی متفاوت آموزش دهد.
یادتان باشد: وقتی می‌دانید یک روش نتیجه نداده، آن را دوباره به همان شکل تدریس نکنید. می‌توانید روش‌های جدیدی برای آموزش آنچه دانش‌آموزانتان باید بدانند پیدا کنید—از همکارانتان کمک بگیرید.
پیگیری پیشرفت آن‌ها
زمانی که دانش‌آموزان پیش‌دبستانی یک مفهوم را یاد می‌گیرند، می‌توانند پیشرفت خود را پیگیری کنند. در منطقه آموزشی من، ما پیشرفت هفتگی مهارتی را که بر اساس سطح توانایی برای هر دانش‌آموز تعیین شده، دنبال می‌کنیم. هر گروه از معلمان در جلسات یادگیری حرفه‌ای (PLC) خود مهارت‌های مختلف را بررسی می‌کنند تا مناسب‌ترین مهارت برای هر دانش‌آموز مشخص شود. هر دانش‌آموز یک برگه‌ی پیگیری داده به سبک نموداری دارد که به او امکان می‌دهد پیشرفت خود را با رنگ کردن بخش‌ها، هنگام کار روی مهارت مربوطه، نشان دهد.
شروع تدریجی در کار با بچه‌های کوچک بسیار مهم است. ارائه یک برگه‌ی پیگیری بلندمدت برای یک فصل کامل (مثلاً برنامه‌ی شش یا نه هفته‌ای) روش مناسبی برای شروع نیست. اهداف کوچک با موفقیت‌های سریع راه مناسبی برای شروع هستند. سه یا چهار هدف کوچک و قابل دستیابی برای هر دانش‌آموز در نظر بگیرید. این اهداف می‌توانند به‌صورت هفتگی یا دو هفته یک‌بار باشند.
ایجاد احساس موفقیت در دانش‌آموزان بسیار اهمیت دارد. کودکان خردسال با تشویق به‌شدت انگیزه می‌گیرند و مهم است که اهداف هر دانش‌آموز متناسب با نیازهای او طراحی شده باشد. یکی از روش‌های مؤثر برای درگیر کردن دانش‌آموزان در پیگیری پیشرفت‌شان، برگزاری جلسات فردی است. اینکه به دانش‌آموز اجازه دهید نوعی ابزار پیگیری داده در اختیار داشته باشد اهمیت زیادی دارد، زیرا نمایشی بصری از کارهایی است که باید انجام دهد. می‌توانید در مورد اهداف با او صحبت کنید و زمانی که به هدف خود رسید، اجازه دهید آن را رنگ کند یا علامت بزند. این کار باعث می‌شود دانش‌آموز با روند یادگیری خود ارتباط برقرار کرده و مالکیت آن را بر عهده بگیرد.
نیازهای دانش‌آموزان خود را در نظر بگیرید. هر دانش‌آموز در مسیر مخصوص به خودش برای رسیدن به موفقیت حرکت خواهد کرد.
مانند هر زمان دیگری که معلم یک گروه کوچک را آموزش می‌دهد، سازماندهی داشتن بسیار مهم است. اینکه از قبل بدانید دانش‌آموزان به چه چیزی نیاز دارند و با تمام مواد لازم به کجا باید بروید، بسیار حیاتی است. تمرین منظم باعث می‌شود همه‌ی دانش‌آموزان—even بدون حضور شما در کنارشان—بتوانند موفق باشند.
۳ نکته‌ی مهم که باید به خاطر داشته باشید:
- این یک فرآیند است—کامل و بی‌نقص نخواهد بود. داشتن ذهنیت رشد (growth mindset) بسیار مهم است!
- قدم‌های کوچک بردارید. خودتان یا یادگیرندگان کوچکتان را غرق در اطلاعات و فعالیت‌ها نکنید.
- باور داشته باشید که دانش‌آموزان شما توانایی مستقل بودن را دارند، و آن‌ها را تشویق کنید تا یادگیری خود را به دست بگیرند و کنترل کنند.
مترجمان: زهرا فاتحی و معصومه رحمانی/ کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی
